هانیه فقیهی؛ باقر نظامی بلوچی؛ بهمن شمس شمس اسفندآباد؛ رحمان اسحاقی؛ مهدی کیا حیرتی؛ سعید قمی
چکیده
مرال بزرگ‌ترین گوزن بومی ایران است. با اینکه این گونه در گذشته‌های نه چندان دور از جمعیت نسبتا خوبی برخوردار بود، اما امروزه پراکندگی آن تنها به برخی محدوه‌های امن مناطق تحت حفاظت محدود می‌شود. از مهم‌ترین عوامل مؤثر در کاهش جمعیت این گونه، تخریب و نابودی زیستگاهها و شکار گونه است که به شدت متاثر از فعالیتهای انسانی ...
بیشتر
مرال بزرگ‌ترین گوزن بومی ایران است. با اینکه این گونه در گذشته‌های نه چندان دور از جمعیت نسبتا خوبی برخوردار بود، اما امروزه پراکندگی آن تنها به برخی محدوه‌های امن مناطق تحت حفاظت محدود می‌شود. از مهم‌ترین عوامل مؤثر در کاهش جمعیت این گونه، تخریب و نابودی زیستگاهها و شکار گونه است که به شدت متاثر از فعالیتهای انسانی هستند. لذا مدلسازی مطلوبیت زیستگاه زادآوری مرال در بین زیستگاههای مطلوب باقیمانده، میتواند در حفاظت و مدیریت جمعیتهای مرال مؤثر واقع شود. محدوده امن البرز مرکزی مهم‌ترین منطقه و امنترین زیستگاه زادآوری مرال در کشور است. در این پژوهش مطلوبیت زیستگاه مناطق زادآوری مرال با روش تحلیل آشیان بومشناختی بررسی شد. نتایج روش تحلیل آشیان بوم شناختی با مقادیر 3/1 کنارگی و ویژهگرایی بالا (5/5) نشان دهنده مناطقی است که شیب و ارتفاع بالاتر از میانگین زیستگاه داشته و لذا تحملپذیری کمی دارند. بر اساس نتایج امنیت زیستگاه یک عامل مهم برای حفظ گونه مرال در برابر خطرات است.
